το πήρα κατά την περσινή εξόρμηση στην κλαθμώνος.. στο σώσε ένα βιβλίο.. μεταξή αλλων.. είχα την περιέργεια να δω άλλη μια οπτική γωνία.. νόμιζα ότι θα ήταν κάπως ιστορικής φύσεως.. αλλά τελικά ήταν περισσότερο μια προσωπική ιστορία.. ίσως μαρτυρία.. έκλαψα και γέλασα στο πρώτο μέρος.. το προπολεμικό.. το μεταπολεμικό συμφωνούσε με πολλές διηγήσεις που έχω ακούσει από παιδί.. αλλά είναι δοσμένο με πολύ ήπιο τρόπο.. χωρίς μίση.. χωρίς κορόνες.. πολύ ψύχραιμο.. και μου φαίνεται πολύ αληθινό.. χωρίς να έχω τρόπο να ξέρω βέβαια.. αλλά από την ακούσια επεξεργασία που έχω κάνει μέσα στις δεκαετίες.. σχετικά με το τι μου φαίνεται πιθανό και τι όχι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου