υπόκοσμοι - κωνσταντίνα δελημήτρου

Την Κωνσταντίνα Δελημήτρου την γνώρισα σα ως
x-psilikatzoy.. αργά σχετικά.. κάπου το 2008.. όχι από κάποιο σχόλιό της.. όπως συνήθιζα να αλιεύω τα μπλογκ που παρακολουθούσα.. αλλά από κάποια παραπομπή φίλου σε παλιότερο ποστ της.. έπεσα σε φάση αγρανάπαυσής της.. έχοντας αρχίσει από το 2005.. όταν εγώ πήγαινα εκείνη γύριζε.. αλλά είδα ότι υπάρχει το προγενέστερο psilikatzoy.. πήγα να δω τι είναι και την πάτησα.. παρόλο που τότε είχα ακόμα δουλειά.. κόλησα μερικά βράδια.. και διάβασα οοοοολα της τα ποστ.. μη γελάτε με τα οοοοολα.. μιλάμε στο psilikatzoy έγραφε σχεδόν κάθε μέρα.. με κατέκτησε το ύφος της.. κι ο τρόπος που τα έλεγε μου ταίριαζε.. μετά χανόμαστε και βρισκόμαστε παλεύοντας με τις περιόδους αγρανάπαυσής μας.. όταν είδα την έκδοση του νέου της βιβλίου.. οι υποκοσμοι..

 

 

 

"Υπόκοσμοι" | Δελημήτρου Κωνσταντίνα εκδόσεις Λιβάνη

 

ενθουσιάστηκα.. αλλά μια το ξέχναγα.. μιά δεν είχα λεφτά.. έχω κι ένα σορό φίλους που μου στέλνουν τόνους αμερικάνικης παραφιλολογίας.. πέρασαν πάνω από 2 χρόνια για να το διαβάσω.. στην αρχή της εβδομάδας.. ήλθε η ώρα.. δε ξέρω τι να πω.. μια και τα είπε η ίδια τόσοκαλά.. και τα είπε και καλύτερα.. αλλά από τη δική μου μεριά.. είναι ένα παραμύθι.. μάλλον μιά μυθολογία.. ευχάριστη.. και έξυπνη.. ελεύθερη από ανάγκη αποδείξεων.. που μια χαρά καταφέρνει κι αναφέρει.. κι αναλύει.. κι αιτιολογεί όλα τα σοβαρά της ζωής μας.. που μπορεί κάλλιστα να είναι και τόσο αστεία.. δε θα μπω στη διαδικασία να εξιστορήσω.. μια και το κάνει η ίδια μια χαρά.. λέγοντας και πως οδηγήθηκε εκεί.. και έχει και κεφάλαιο για δείγμα..

ήμουν πολύ κουρασμένος.. και δε κατάφερα να το τελειώσω το πρώτο βράδυ.. αλλά την άλλη μέρα το πήρα και δε κατάφερα να το αφήσω ούτε για να φάω.. κι όσοι με ξέρουν καταλαβαίνουν τη σοβαρότητα του πράγματος.. μόλις τελείωσε.. αντιμετώπισα το συνηθισμένο “και τώρα τι;” όταν τελειώνει κάτι που είχα μπει μέσα και το ζούσα.. αλλά σε αυτή την περίπτωση η λύση ήλθε εύκολα.. άρχισα πάλι να διαβάζω τα ποστ της.. από το 2005.. και μετά από 8 χρόνια.. έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.. γιατί θυμάσαι και εποχές και γεγονότα τόσο διαφορετικά.. αλλά και σε εκπλήσσει πόσο ίδια μπορεί να είναι μερικά πράγματα και μερικές οπτικές.. τώρα έμαθα ότι συμμετέχει και σε άλλο βιβλίο με ένα διήγημα.. ελπίζω να τα καταφέρω νωρίτερα από τα δύο χρόνια.. και θα τα καταφέρω..

Πέντε ζωές κι ένα μυθιστόρημα - Δώρα Κασκάλη

ήταν μέσα προς τέλη οκτώμβρη.. όταν η φίλη δώρα κασκάλη.. με ενημέρωσε.. ότι εκδόθηκε το τρίτο της βιβλίο.. σε ηλεκτρονική μορφή αυτή τη φορά.. πήγα στο
λινκ που μου έδωσε.. 
και κατέβασα το e-book..

μεταφέρω από το λινκ

Η νουβέλα «Πέντε ζωές κι ένα μυθιστόρημα» παρακολουθεί την προσπάθεια της αφηγήτριας και επίδοξης συγγραφέα να κατακτήσει ένα προσωπικό ύφος. Η περιπέτεια της αφήγησης συμπλέκεται με τις περιπέτειες της ηρωίδας του εγκιβωτισμένου μυθιστορήματος, αλλά και μιας ολόκληρης γενιάς προς τη δύσκολη ενηλικίωση. Η αφηγήτρια θα πειραματιστεί με τη γυναικεία γραφή, το αστυνομικό μυθιστόρημα, το ψυχολογικό θρίλερ, την ερωτική/αισθηματική λογοτεχνία και τις υφολογικές και θεματικές συμβάσεις τους, πλαισιώνοντας αντίστοιχα κεφάλαια του βίου της βασικής πρωταγωνίστριας. Το κείμενο βρίσκεται σε μόνιμο διάλογο με τον εαυτό του κι έναν υποψήφιο εκδότη, επιχειρώντας να κατανοήσει τους μηχανισμούς που διαμορφώνουν το εκάστοτε αναγνωστικό γούστο. Αν και κατακερματισμένο αφηγηματικά, στην πραγματικότητα το βιβλίο παρακολουθεί με άλλοτε σπαρταριστό, άλλοτε ασθματικό και άλλοτε λυρικό τρόπο την πορεία μιας γυναίκας προς την αυτογνωσία.

το διάβασα το ίδιο βράδυ.. αλλά μέσα στη θολούρα μου.. με τις εκλογές και τα αποτελέσματά τους.. δεν είχα καμιά όρεξη να ποστάρω.. κατά τα Χριστούγεννα.. το ξανακατέβασα.. και το ξαναδιάβασα.. αλλά πάλι δεν έφτασα να ποστάρω.. ε τώρα.. για μια τρίτη και καλή.. το κατέβασα το διάβασα.. και προχωρώ..
έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια αρκετά κείμενα της δώρας.. γενικά μου αρέσει η ατμόσφαιρα που μεταφέρει.. κι ας φλερτάρει με την θλίψη.. αλλά αυτό διαφέρει κάπως.. 5 ζωές.. 5 κομμάτια μιας ζωής.. 5 διαφορετικοί τρόποι έκφρασης.. 5 διαφορετικά λογοτεχνικά είδη.. μικρά δοκίμια στο κάθε είδος.. πετυχημένο κατά τη γνώμη μου.. ως προς την ατμόσφαιρα κάθε φορά.. πιο φωτεινό από το πρώτο βιβλίο της.. παρόλο το νουάρ που χρησιμοποιεί σε μια ζωή.. πιο νεανικό.. από το δεύτερο.. με ίσως πιο χαρούμενη διάθεση.. παρά την οδύσσεια της αναζήτησης.. ένα δείγμα γραφής.. που μου ταιριάζει.. και ελπίζω να γεμίσει πολλές σελίδες στο μέλλον.. με πιο μεγάλες ιστορίες.. πιο τολμηρές πλοκές.. κι ίσως μια αναζήτηση πιο εκτενή στην αστυνομική λογοτεχνία.. ότι και να γράψει πάντως.. μπορώ να το διαβάσω και να το ξαναδιαβάσω.. όπως είπαμε.. εκτός της πλοκής.. μου αρέσει κι η ατμόσφαιρα..